Obsesyjna miłość – czym się różni od tej prawdziwej?
Kochać za bardzo? Czy takie stwierdzenie w ogóle istnieje? Okazuje się, że tak. I nie jest to wcale rzadki przypadek. Miłość do drugiej osoby jest niezwykłym doświadczeniem, jednak nie zawsze wiąże się ze szczęściem. Może równie dobrze sprawiać ból. Chociażby w sytuacji, gdy osoba, którą obdarzamy uczuciem nie odwzajemnia go, lub odwrotnie, kiedy to my nie jesteśmy zainteresowani drugą stroną. Może to być niekomfortowa sytuacja. Jednak z reguły na dyskomforcie się kończy. Gorzej, gdy sytuacja ta przerodzi się miłość obsesyjną.
Miłość prawdziwa a miłość obsesyjna
Chyba każdy z nas przynajmniej raz był zakochany. Emocje towarzyszące nam w tym czasie są nie do opisania. Wszyscy zapewne znamy uczucie motyli w brzuchu, tęsknotę, nieprzespane noce, pragnienie drugiej osoby, jej bliskości. Z czasem uczucia te zanikają i dopiero wtedy możemy powiedzieć, czy uczucie, którym obdarzyliśmy drugą osobę ma szansę przekształcić w miłość, czy po prostu przeminąć. Niebezpieczne jest jednak trochę inne, podobne do zakochania, uczucie przypominające zauroczenie. Jest nim obsesja, która swoimi objawami przypomina uzależnienie. Obsesją nazywamy uporczywe myśli lub impulsy odbierane jako niewłaściwe lub natrętne. Z większością obsesji możemy bez przeszkód funkcjonować w społeczeństwie. Problem pojawia się wtedy, gdy nasza obsesja zaczyna zagrażać lub powodować cierpienie innych osób. Czy miłość potrafi być taka?
Na pytanie o to, czy mamy do czynienia z miłością obsesyjną można całkiem prosto odpowiedzieć. Wystarczy przyjrzeć się dokładnie uczuciom i motywom osoby obsesyjnie zakochanej. Miłość odzwierciedla postawę „chcę Cię”, obsesja stawia na „potrzebuję Cię”. Obsesja więc jest sposobem na wypełnienie pustki w życiu, wypełnienie jej drugą osobą. Jest celem samym w sobie. Miłość prawdziwa nie potrzebuje nic więcej poza obecnością drugiej osoby. Jest pełna i kompletna. Jest całkowita. Miłość obsesyjna przejawiać się może w następujących stwierdzeniach:
- Nie mogę bez Ciebie żyć.
- Jest mi dobrze tylko wtedy, kiedy jesteś niedaleko.
- Zrobię wszystko, abyś była szczęśliwa.
- Twoje potrzeby są ważniejsze od moich.
- Będę taki, żebyś tylko ze mną chciała być.
- Będę taki jak Ty.
Miłość prawdziwa natomiast nie wymaga niczego od żadnej ze stron. Można ją przedstawić w poniższych stwierdzeniach:
- Cieszę się, że jesteś.
- Jest mi dobrze, nawet kiedy nie ma Cię obok.
- Szanuję Twoje potrzeby. Ty szanuj moje.
- Nie muszę przed Tobą nikogo udawać.
- Nie muszę dla Ciebie niczego w sobie zmieniać.
Kto jest bardziej podatny na obsesyjną miłość?
Nie ma żadnych podstaw naukowych, aby stwierdzić, że którakolwiek płci wykazuje większe tendencje do obsesyjnej miłości. Osoby owładnięte obsesyjną miłością posiadają bardzo silnie zakorzeniony w sobie lęk przed odrzuceniem. Oczekują i potrzebują ciągłych zapewnień ze strony partnera o całkowitym poświęceniu. Ich brak wywoływać może lęk, gniew, a nawet agresję. I mimo tego, że na początku związku schlebia nam ciągłe zainteresowanie ze stron partnera, z czasem jednak tego typu zachowania powodują, że zostajemy zamknięci w klatce zazdrości, braku szacunku i pewności siebie, a także całkowitego osaczenia ze strony drugiej połówki.
Leczenie miłości obsesyjnej
Pierwszym krokiem na drodze do wyleczenia miłości obsesyjnej jest zdanie sobie sprawy z wagi problemu. Notoryczne sprawdzanie maili czy korespondencji, profili społecznościowych, obsesyjna kontrola itp., niewiele mają wspólnego z miłością. Mając tego świadomość należy spokojnie porozmawiać z partnerem, który najprawdopodobniej zaprzeczy wszystkiemu. Celem jest jednak uświadomienie obu stronom, że mają do czynienia z problemem. Warto zachęcić partnera do terapii, wspierać go na każdym kroku. Dobrym sposobem jest również sugestia terapii dla par. Warto zwrócić się do specjalisty, który przy odpowiednim nakładzie pracy z każdej ze stron może wyleczyć obsesję u partnera, a związek przerodzi się w trwałą i prawdziwie emocjonalną relację. Mimo tego, że leczenie miłości obsesyjnej jest długotrwałym procesem, warto spróbować i włożyć wysiłek w relację z ukochaną osobą.