23 luty dniem walki z DEPRESJĄ
23 lutego obchodzony jest Dzień Walki z Depresją. W stu procentach zgadzamy się, że często zmagania z tą chorobą przypominają walkę. Im później wdrożone zostają strategie radzenia sobie z depresją, tym większe spustoszenie sieje ona w naszych organizmach i tym trudniej pozbyć się jej na stałe. Dlatego ważne, żeby nie czekać aż smutek, brak energii, brak radości z rzeczy, które dotychczas tę radość nam przynosiły, zaburzenia snu czy lęki przejdą same, tylko zgłosić się na konsultację do lekarza psychiatry. W razie potwierdzenia diagnozy depresji, lekarz zaproponuje możliwe metody leczenia. Czasem jest to psychoterapia, czasem stosowanie leków, a czasem jedno i drugie. Pamiętajmy, że depresja to nie tylko smutek czy przygnębienie, to gorsze funkcjonowanie, gorsza jakość życia, a niejednokrotnie tygodnie ogromnego wysiłku, żeby wstać z łóżka i umyć zęby. To również spadek ogólnej odporności organizmu i w efekcie początek wielu chorób somatycznych. Aktualne metody leczenia depresji oferują wiele możliwości i zdecydowanej większości osób można dobrać skuteczną i dobrze tolerowaną formę pomocy.
Depresja jest chorobą. Fachowo nazywa jest zgodnie z międzynarodową klasyfikacją schorzeń – zaburzeniem depresyjnym nawracającym, bo epizody depresji często pojawiają się w życiu osoby co najmniej kilka razy. Jeszcze inna nazwa to choroba afektywna jednobiegunowa, w odróżnieniu od choroby afektywnej dwubiegunowej, w przebiegu której epizody choroby mogą mieć postać depresji lub manii, czyli samopoczucia cechującego się nadmiernie dobrym nastrojem, nadmiarem energii, ale też drażliwością, czasem wręcz agresją. Rozpowszechnienie roczne depresji w krajach rozwiniętych szacuje się na 7% i jest ono na drugim miejscu po zaburzeniach lękowych (czyli nerwicowych) – 14%.
Depresja jest chorobą tak samo jak chorobą jest zapalenie płuc, cukrzyca czy nadciśnienie. Przykładów można byłoby mnożyć wiele. Ważne jest, że tak jak wszystkie wymienione wyżej choroby i depresję można, a wręcz trzeba leczyć.
Depresja może dotknąć każdego człowieka, niezależnie od tego czy ma się silny charakter, dużą odporność czy jest się sprawnym fizycznie czy osiągnęło się ponadprzeciętne sukcesy. Depresja może pojawić się bez widocznej przyczyny lub rozwinąć w odpowiedzi na obciążające i stresujące wydarzenia życiowe, zwłaszcza gdy trwają one długo, gdy powtarzają się wielokrotnie, jak na przykład problemy w relacjach z ludźmi, stresy w pracy, straty, w tym straty materialne ale też utrata bliskich osób czy utrata zaufania, którym kogoś obdarzamy.
Depresja częściej występuje u kobiet, a okresami szczególnie narażonymi na jej pojawienie się są okres okołoporodowy i okres przekwitania (menopauza). Jednak nie należy bagatelizować objawów depresji u mężczyzn, bo i u nich, nawet u tych „silnych”, depresja też występuje.
Depresję rozpoznaje się na podstawie występowania określonych objawów i czasu ich trwania. Jest to obiektywna metoda pozwalająca na to, że na całym świecie lekarz psychiatra posługuje się tymi samymi kryteriami i tak samo stawia diagnozę depresji.
Depresja czasami ustępuje sama, ale na ogół taka nieleczona depresja stanowi ryzyko szybszego nawrotu kolejnego epizodu niż jeśli depresję leczymy. Wybór metody leczenia zależy od wielu czynników. W czasie konsultacji lekarz psychiatra wspólnie z Pacjentem ustala najlepszy dla danej osoby sposób walki z depresją.
Do najskuteczniejszych metod należą: farmakoterapia ( leki przeciwdepresyjne nowej generacji), psychoterapia ( najwięcej dowodów na skuteczność w depresji ma terapia poznawczo-behawioralna), fototerapia. Bardzo ważne jest, by dbać też o racjonalne odżywianie się, o regenerację w czasie snu nocnego oraz o aktywność fizyczną adekwatną dla danej osoby.